ဇွလ်စဖီနာသ်
ဇွလ်စဖီနာသ်ဆိုသည်မှာ နဖူး၌ စဂ်ျဒါအမာရွတ်ရှိသူ ဟူ၍ဖြစ်ပြီး ထိုဂုဏ်ပုဒ်မှာ ရှီအာတို၏ စတုတ္ထမြောက်အေမာမ် စဂျာဒ်(အစ) ၏ဂုဏ်ပုဒ်များအနက်မှတစ်ခုဖြစ်သည်။ အေမာမ်စဂျာဒ်(အစ)ကို စဂ်ျဒါများစွာပြုလုပ်သည့်အတွက် နဖူး၌ [၂] သိုမဟုတ် အချိုနေရာများ၌ စဂ်ျဒါအရာများရှိနေသည့်အတွက် ၎င်းအား ဇွလ်စဖီနာသ် ဟုခေါ်ဆိုကြသည်။ [၃] အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ၎င်း၏ စဂျ်ဒါအရာများရှိနေသောနေရာများသည် ကုလားအုပ်ဒူးခေါင်းကဲ့သို အသားမာပုံစံ ရှိနေသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ [၄] စဖီနဟ် ဆိုသည်မှာ ဒူးခေါင်းအသားမာ သိုမဟုတ် ကုလားအုပ်ရင်ဘက် ဖြစ်သည် [၅] ဗေဟာရွလ်အန်ဝါရ် ၌လာရှိထားသည့် ရေဝါယသ်အရ အေမာမ်စဂျာဒ်(အစ)၏ စဂ်ျဒါအသားမာများသည် ၎င်းနမာဇ်အမြောက်အများ ဖတ်ရွတ်သောကြောင့် ဖြစ်သည်ဟု လာရှိထားသည်။ [၆] ဟီဂျရီသုံးခုနှစ်၏ သမိုင်းသုတေသီဖြစ်သူယအ်ကူဘီ၏ ပြောဆိုချက်အရ အလီဗင်န် ဟူစိုန်း (အစ) သည် နေ့စဉ် နမာဇ်ရကအသ် ၁၀၀ ဖတ်ပေသည် [၇] ထိုအတူ အိလက်လွလ် ရှရာယေအ် ၌ အေမာမ်ဘာကရ် (အစ) မှ ကောက်နုတ်ထားသည့် ရေဝါယသ်အရ စတုတ္ထမြောက် အေမာမ် သည် နှစ်စဉ်နှစ်တိုင်း နှစ်ကြိမ်တိုင်တိုင် မိမိခန္ဓာကိုယ်မှ အသားမာ အသားဖို များကို ဖယ်ရှားပေသည်။ [၈] အဘယ်ကြောင့် ဆိုသော် စဂ်ျဒါပြုလုပ်သည့်အခါ ၎င်း၏ နဖူးသည် မြေကြီးကို မထိ့သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ [၉] အေမာမ်စဂျာဒ်(အစ) သည် မိမိ၏ အသားမာ အသားဖို မျကို စုစောင်းထားပြီး ၎င်းရှာဟာဒသ် ဖြစ်သောအခါ ထို အသားမာ အသားဖို များကို မိမိနှင့် အတူ မြုပ်နှံစေခဲ့သည်။ [၁၀] ခဝါရီဂ်ျ ခေါင်းဆောင်များမှ တစ်ဦးဖြစ်သူ အဗ်ဒွလ္လာဟ် ဗင်န် ၀ဟက်ဘ် ရာစ်ဘီ ၊ အလီ ဗင်န် အဘ်ဒွလ္လာဟ် ဗင်န် အဘာစ် တိုသည်လည်း [၁၁] ဇွလ်စဖီနာသ် ဟု ကျော်ကြားေလသည်။ [၁၂]
မှတ်စုများ
- ↑ «ذوالثفنات»، صفحه محمد المشرفاوی در پینترس.
- ↑ صدوق، علل الشرایع، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۲۳۳.
- ↑ طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۸۰.
- ↑ ابن منظور، لسان العرب، ۱۴۱۴ق، ج۱۳، ص۷۸(ذیل واژه ثفن).
- ↑ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۴ق، ج۴۶، ص۶۱.
- ↑ یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دارصادر، ج۲، ص۳۰۳.
- ↑ صدوق، علل الشرایع، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۲۳۳.
- ↑ خصیبی، الهدایة الکبری، ۱۴۱۹ق، ص۲۱۴.
- ↑ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۴ق، ج۴۶، ص۶۱.
- ↑ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۴ق، ج۲، ص۳۶۰؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۷۵.
- ↑ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۸ق، ج۴، ص۷۱.
- ↑ ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۱۰، ص۷۹؛ مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ۱۳۶۹ش، ج۱، ص۲۵۵.
ကျမ်းကိုးမျာ
- ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، تحقیق: احمد فارس، بیروت، دار الفکر، ۱۴۱۴ق.
- ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید بن هبة الله، شرح نهج البلاغة، قم، انتشارات کتابخانه آیت‌الله مرعشی، ۱۴۰۴ق.
- بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الأشراف(ج۲)، تحقیق: محمدباقر محمودی، بیروت، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، ۱۹۷۴م/۱۳۹۴ق.
- بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الأشراف(ج۴)، تحقیق: عبدالعزیز الدوری، بیروت، جمعیة المستشرقین الألمانیة، ۱۹۷۸م/۱۳۹۸ق.
- خصیبی، حسین بن حمدان، الهدایة الکبری، بیروت، البلاغ، ۱۴۱۹ق.
- «ذو الثفنات»، صفحه محمد المشرفاوی در پینترس، تاریخ بازدید: ۲۷ خرداد ۱۴۰۱ش.
- صدوق، محمد بن علی، علل الشرائع، تحققیق: سید محمدصادق بحرالعلوم، نجف، منشورات المکتبة الحیدریة، ۱۳۸۵ق/۱۹۶۶م.
- طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری باعلام الهدی، قم، مؤسسه آل البیت، ۱۴۱۷ق.
- طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، تحقیق: محمد أبوالفضل ابراهیم، بیروت، دار التراث، ۱۳۸۷ق/۱۹۶۷م.
- مجلسی، محمدباقر، بحارالأنوار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۴ق.
- مدرس تبریزی، میرزا محمدعلی، ریحانة الادب، تهران، تهران، انتشارات خیام، ۱۳۶۹ش.
- یعقوبی، احمد بن ابی‌یعقوب، تاریخ الیعقوبی، بیروت، دار صادر، بی‌تا.